Kastamonu’da, Seydiler’de
Yolun kıyısında, kimsenin fark etmediği bir tümsek üstünde,
Bir ağaç var.
Dalı budağı kurumuş,
Ne gölgesi var sığınacak sıcak günlerde, ne yaprağı var baharda yemyeşil açacak.
Tıpkı benim gibi, yalnız ve tek başına.
Kuru dallarına arada bir konan kuşlar da olmasa,
Parçalayın gitsin diyeceğim.
Yakın gitsin.
Belki de boşa gitmez son sıcaklığı
…
Ben bir yalnız ağaç gördüm yol kenarında bir tümsek üstünde.
Ben mi o ağaçtım, ağaç mı bendi bilemedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder